“สงสารคนโรงแรม”
คงไม่มีใครรู้ว่า อุตสาหกรรมที่ทำรายได้มากที่สุดให้ประเทศของเราคือ “การท่องเที่ยว” อย่าไปสนใจเรื่อง GDP ครับ…ให้คิดกันแบบชาวบ้านๆ อย่าไปฟังนักวิชาการ หรือ ท่านรัฐมนตรีมากนัก
พื้นฐานเศรษฐกิจที่แท้จริงคือ “เงินในกระเป๋าของคุณ!!” ไม่ใช่ GDP ครับ^^ ขอย้อนกลับไปเรื่อง “สงสารคนโรงแรม” ต่อนะครับ
เมื่อโควิดเข้ามาในปีแรก ต้นปี 2020 กว่าเราจะเริ่มเห็นผลในเศรษฐกิจก็เดือนมีนาคม แต่จริงๆแล้วถ้าใครอยู่สายธุรกิจท่องเที่ยวจริงๆ เราได้รับผลตั้งแต่ ธันวาคม 2019 แล้วนะครับ!! มีการส่งสัญญาณตั้งแต่ที่เมืองจีน
ทำไมต้องสงสารคนโรงแรมละ??
อย่างที่ผมบอก ประเทศเรารายได้หลักมาจากการท่องเที่ยว นักท่องเที่ยวขนเงินมาใช้จ่ายในประเทศ
แล้วต้นทุนของอุตสาหกรรมท่องเที่ยวคืออะไร??
ต้นทุนการท่องเที่ยว ก็คือทรัพยกรธรรมชาติและ บริการ ครับ ซึ่งต่างจากทุกๆธุรกิจ ต้นทุนธุรกิจท่องเที่ยวต่ำมาก!! และเราลงทุนน้อยมาก แต่กำไรงาม!!
เมื่อไม่มีนักท่องเที่ยวเข้ามาในประเทศมาใช้บริการ เหลือแต่นักท่องเที่ยวชาวไทย รวมถึงมาตรการของรัฐ ทำให้โรงแรมต่างๆเริ่มไม่สามารถพยุง อุ้ม และดูแลพนักงานได้ (ก็มันไม่มีลูกค้าไม่มีนักท่องเที่ยว)
ภาระต่างๆในมุมเจ้าของกิจการ…เช่นเงินกู้ที่เอามาลงทุนสร้าง โรงแรมรีสอร์ท… ต้นทุนค่าจ้างพนักงาน(ที่ไม่ได้ลดตามจำนวนนักท่องเที่ยว)เมื่อ เจ้าของไปต่อไม่ได้ หวยก็มาออกที่ พนักงาน!! เริ่มจากลดเงินเดือน หักเงินเดือน หยุดงาน ลาออกชั่วคราว และ สุดท้ายต้องลาออกเอง!!
วันนี้ผมในฐานะที่ยังพอมีกำลังทำมาหากินได้ในช่วงโควิด ผมปรับเปลี่ยนการทานมื้อเช้า ด้วยการสนับสนุน ร้านอาหารของโรงแรม ที่ผันตัวเองเข้ามาขายอาหาร ไม่ใช่หัวสูงไฮโซ อะไรนะครับ ผมพอมีกำลังกิน และอยากสนับสนุน เจ้าของโรงแรมที่ประสบปัญหาแต่ยังโอบอุ้มพนักงานเท่าที่ทำได้ครับ อยากให้ทั้งเจ้าของกิจการโรงแรมและพนักงาน เปิดมุมมอง เปิดโอกาส เพื่อช่วยกัน ฝ่าวิกฤตไปในครั้งนี้นะครับ
ปล.ถ้าผมมีอำนาจในการตัดสินใจ ผมจะลงมาช่วยธุรกิจที่เป็นหัวใจของรายได้หลักของประเทศครับ และไม่เลือกปฎิบัติหรือสนับสนุนเฉพาะพวกพ้องและผลประโยชน์ของตัวเองครับ
ปล.2 อาหารเช้าของ โรงแรม A One อร่อยมากราคาถูก ส่วนวันนี้ลอง Hilton Pattaya อาหารเช้าแบบยุโรป ราคาไทยๆครับ
#AOneHotel #HilltonPattaya
