” วั น ไ ห น ที มี ล ม ห า ย ใ จ วั น นั้ น คื อ วั น ดี “
ในวิกฤตของโควิด-19 ที่สร้างผลกระทบในแบบที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ณ เวลานี้ ทำให้คนรู้จักของผม รวมทั้ง เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ส่วนใหญ่ได้รับผลกระทบราวๆ 80% ของคนที่ผมรู้จัก ใครที่ทำงานประจำ ถูกพักงาน ถูกลดเงินเดือน ถูกหักเงินเดือน แย่สุดคือบริษัทปิดตัวและถูกเลิกจ้าง
เจ้าของกิจการที่เป็นเพื่อนๆ งานลดลง จนถึงไม่มีงาน ยิ่งสายท่องเที่ยวไม่ต้องพูดถึง ปิดกิจการไปกันหมด พักรบไปยาวๆ เพราะเรื่องเที่ยวน่าจะยาวถึงปลายปี แต่บางกิจการสามารถ Adapt เพื่อปรับตัวให้อยู่รอดและสร้างรายได้มากขึ้น เช่นเพื่อนๆที่เปิดร้านอาหาร เมื่อร้านเปิดไม่ได้ ก็จัดการส่งแทน ช่วงแรกๆอาจลำบากในการปรับตัว แต่เมื่อระบบมันเดินแล้ว มันก็ Work
ในวิกฤตแบบนี้ แทนที่เราจะมาเสียเวลา บ่น complain นู่น นี่ นั่น ผมอยากให้เราย้อนกลับมาดูตัวเองว่า “บ่น” เพราะอะไร ถ้าบ่นเพราะไม่มีรายได้ ผมว่าคนส่วนใหญ่ 80% ของโลก เป็นเหมือนคุณ แล้วคนที่ไม่บ่นละ?? ทำไม หรือเขา รวย?? หรือไม่ เดือดร้อน??
“อย่าไปเสียเวลาคิดครับ” เอาเวลาตรงนั้น มาคิดทำอย่างอื่น เช่นถ้าไม่มีเงิน หารายได้ทางอื่นเพิ่ม ถ้าไม่มีเงินใช้หนี้ เดินไปหาเจ้าหนี้บอกเขาตรงๆว่า “ไม่มี” ตอนนี้ กำลังหาทางมาใช้ “อย่าเงียบ” เพราะถ้าคุณเงียบ คุณจะเสียเครดิต เสียความไว้วางใจ ในวันข้างหน้าจะหยิบยืมใคร คุณคงหมดโอกาส
จำไว้ว่ารายได้ทางเดียว อาจไม่พอสำหรับยุคนี้ เพราะ โควิด-19 มันแค่มาเตือน ผมเคยเขียนบอกก่อนโควิด-19 จะมาว่า ปีนี้แค่เริ่ม การงานที่คุณว่ามันมั่นคง ถึงเวลามันเดือดร้อน “เขาก็ตัดทิ้ง” เพราะเขาไม่ใช่พ่อใช่แม่คุณ!!
ขอให้วิกฤตครั้งนี้สามารถนำพาทุกๆคนที่ผมรู้จัก สามารถก้าวข้ามอุปสรรค์ในชีวิตครั้งนี้ด้วยสติและปัญญา มีช่องทางและโอกาสที่ค้นหามาเจือจุลครอบครัวของทุกๆคนนะครับ
ต๊ะ TasteRide.me, Songchai.me, Msxthai